Reforma administracji skarbowej

Zniesione zostały izby skarbowe, izby celne, urzędy celne i urzędy kontroli skarbowej. Aktualnie na czele stoi Szef Krajowej Administracji Skarbowej, w randze wiceministra finansów. Na szczeblu wojewódzkim funkcjonują izby administracji skarbowej. Powstały z połączenia izb skarbowych z izbami celnymi. Na szczeblu lokalnym istnieją urzędy skarbowe. Oprócz dotychczasowych przejęły one zadania urzędów celnych w zakresie poboru, uprawnień wierzycielskich i egzekucji. Tak więc cło, akcyza, podatek od gier, oplata paliwowa, VAT od importu oraz inne należności przywozowe i wywozowe oraz podatek od wydobycia niektórych kopalin – od 1 marca leżą w zakresie właściwości urzędów skarbowych. Ze względu na znaczny zakres reorganizacji służb, w ochronie przed ewentualnym zamieszaniem, w początkowej fazie postanowiono pozostawić bez zmian mapę urzędów skarbowych. W dalszej kolejności przewiduje się zlikwidowanie najmniejszych.

W każdym województwie powstał jeden urząd celno-skarbowy. Ma on kompetencje przede wszystkim kontrolne i audytowe. W związku z tym w systemie prawnym pojawiła się kontrola celno -skarbowa (w miejsce skarbowej i celnej). Ten rodzaj kontroli nakierowany jest na wykrywanie  i zwalczanie oszustw i wyłudzeń na znaczną skalę. Dotyczy także przestrzegania przepisów prawa dewizowego. Do kontroli celno-skarbowej nie stosuje się przepisów ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Oznacza to m.in., że o zamiarze jej przeprowadzenia kontrolowany nie jest uprzedzany, nie mają zastosowania limity czasu trwania ani zakaz jednoczesnego prowadzenia więcej niż jednej kontroli. Wszczęcie czynności następuje po okazaniu upoważnienia, a w niektórych  przypadkach opisanych w ustawie - „na legitymację”. Od tego momentu rozpoczyna bieg 14-dniowy termin dla kontrolowanego na skorygowanie deklaracji. Ustawa o KAS nie przewiduje dla kontroli celno-skarbowej związania właściwością miejscową. Dlatego funkcjonariusze celno-skarbowi mogą wykonywać czynności kontrolne również poza obszarem województwa, na którego terenie ma siedzibę urząd, w którym pełnią służbę. Podstawowy czas kontroli to 3 miesiące. W uzasadnionych przypadkach może być przedłużony. Kontrola kończy się dokumentem o nazwie „wynik kontroli”.  Nie przysługuje na niego środek zaskarżenia. Natomiast z datą doręczenia wyniku ponownie rozpoczyna swój bieg 14-dniowy termin dla kontrolowanego na skorygowanie deklaracji. Jeśli to tego nie dochodzi, to z mocy prawa kontrola celno-skarbowa przekształca się w postępowanie podatkowe. Na tę okoliczność wydawane jest postanowienie. Postępowanie kończy się decyzją organu kontroli celno-skarbowej. Przysługuje na nią odwołanie do tego samego organu. Decyzja odwoławcza podlega zaskarżeniu do wojewódzkiego sądu administracyjnego, a na wyrok tego sądu służy skarga kasacyjna do Naczelnego Sądu Administracyjnego.