Przepis na cukier waniliowy

To, co na ogół kupujemy w sklepie, to nie cukier waniliowy, a jego chemiczny zamiennik tak zwana wanilina.

Czym właściwie jest wanilina?
Cukier wanilinowy to tańszy zamiennik cukru waniliowego, który w swoim składzie posiada wanilinę albo etylowanilinę. Co istotne z punktu widzenia konsumenta, syntetyczna wanilina ma znacznie słabszy aromat od swojego naturalnego zamiennika. I o ile sama wanilina jest związkiem organicznym w laskach wanilii odpowiadających za charakterystyczny smak i zapach, to ta, którą znajdziemy w popularnych cukrach – raczej nie pochodzi z owoców wanilii. Wanilina stanowi jedynie około 1,2 proc. laski wanilii, może więc być z niej wyekstrahowana, tyle że przychody z tego procesu są znacznie ograniczone.

Dlatego do celów spożywczych i kosmetycznych wanilinę pozyskuje się w sposób syntetyczny, m.in. z ligniny, eugenolu czy kwasów lignosulfonowych. W 2006 roku japońscy badacze podali do wiadomości informacje o możliwości wyizolowania waniliny z kału krowiego. Za to odkrycie kierownik azjatyckiej grupy otrzymał zresztą Antynobla.

Teoretycznie chodzi wyłącznie o jedną literkę „n”, praktycznie jednak – o nasze zdrowie. Sztucznie wytworzona wanilina znajduje się w rejestrze NIH niebezpiecznych związków chemicznych. U osób wrażliwych może wywoływać podrażnienia skóry, egzemę, zmiany pigmentacji i kontaktowe zapalenie skóry.

Do słoika wsyp szklankę cukru : białego lub trzcinowego. Może to być również ksylitol  lub stevia. Jeśli lubisz drobny - możesz cukier zmielić zwykłym mikserem.2 laski wanilii (dostępne w Lidlu) rozetnij wzdłuż i włóż do słoika szczelnie  zamykając. Tak trzymaj około 2 tygodni, co jakiś czas mieszając łyżeczką. Po tym czasie masz gotowy prawdziwy cukier waniliowy, a nie sztucznie stworzony zamiennik. Smacznego!