O stylach zarządzania słów kilka

Styl kierowania lub styl przywództwa , to inaczej sposób postępowania przełożonego w stosunku do podwładnych, odzwierciedlający najczęściej jego cechy osobowościowe lub przekonania o skutecznym zarządzaniu personelem. Styl przywództwa często jednak jest wypadkową cech osobowościowych przełożonego oraz cech osobowościowych podwładnych, a także  struktury zespołu pracowniczego.

Szefowie nie są jednakowi. W różny sposób podchodzą do pracowników, ich zadań i celów firmy. W efekcie w różny sposób kształtuje się efektywność zespołu, atmosfera w pracy, wyniki firmy. Umiejętność dopasowania stylu zarządzania do aktualnych potrzeb zespołu i firmy to niezwykle cenna umiejętność dobrego managera. Dla pracownika natomiast wiedza na temat tego, jaki styl zarządzania preferuje szef jest też ważna – pozwala mu bowiem określić zarówno sposób pracy w danym zespole, jak i to, czego może się po szefie spodziewać.

Istnieje wiele teorii zarządzania. Jednym z ciekawszych opracowań, jest 6 stylów zarządzania opracowanych przez Daniela Golemana:

• demokratyczny, w którym liczy się zdanie każdego pracownika. Decyzje podejmowane są w porozumieniu z pracownikami i po wysłuchaniu ich opinii na temat danego problemu. Szef szanuje zdanie swoich pracowników i wysłuchuje ich pomysłów dotyczących rozwiązania problemu czy wprowadzenia usprawnień. Dzięki temu każdy pracownik czuje się ważny i bierze odpowiedzialność za rozwój przedsiębiorstwa i efekt wprowadzanych zmian. Lider demokratyczny musi mieć umiejętność dobrego słuchania, nie może uważać, że zna się na wszystkim lepiej niż pracownicy i musi mieć otwartość na ich pomysły i idee
• styl afiliacyjny - nastawiony jest na ludzi i budowaniu harmonii i zrozumienia w zespole. Bardzo ważna jest tu komunikacja i unikanie nadmiernej ilości procedur. Manager wspiera zespól, chwali, daje pozytywne informacje zwrotne, pomaga. Premiuje się tu aktywność i pomysłowość pracowników. Efektem takiego stylu jest większa kooperacja, zaangażowanie, zaufanie i lojalność wobec szefa i zespołu
• autorytarny (wizjonerski)- jeden z najbardziej efektywnych stylów z biznesowego punktu widzenia. Oparty jest o tworzenie wizji, do której zespól ma dążyć i mobilizowanie zespołu, by cel ten został osiągnięty. Lider autorytarny mówi członkom zespołu gdzie mają dojść, ale nie mówi jak mają to zrobić, dlatego też ludzie czują się ważni. Nadrzędną wartością tego stylu jest ukazanie celów – dlatego też każdy członek zespołu wie po co robi to, co robi i jakie jego praca ma znaczenie. Dzięki temu nie tylko czuje się ważny, ale wie też w jaki sposób i na podstawie jakich kryteriów jest oceniana jego praca
• trenerski (coaching)-najbardziej rozwijający zespół. Lider koncentruje się na słabych i mocnych stronach każdego członka zespołu i wspiera jego rozwój. Deleguje zadania i zachęca do pracy z uwzględnieniem kompetencji każdej osoby. Stara się wiązać cele osobiste pracownika z celami organizacji. Patrzy przyszłościowo, przewidując to, jakie kompetencje będą potrzebne w przyszłości. Dzięki temu, pracownicy czują, że mają przestrzeń w firmie dla realizacji swoich potrzeb
• nakazowy (commanding), czyli zarządzanie przez strach. Opiera się na ciągłym monitoringu i kontroli pracowników oraz wydawaniu im poleceń, które muszą być zrealizowane zgodnie z wymaganiami lidera. Brak tu miejsca na inicjatywę pracownika i jego pomysłowość , kreatywność, rozwój. Zadania są jednakże wykonywane szybko i poprawnie. Zdanie najbardziej charakterystyczne dla takiego lidera, to rób co ci każę
• procesowy (normatywny – Pacesetting)- Lider koncentruje się tu na standardach i sposobie wykonania zadania. Nacisk jest na wykonywanie działań efektywnie i zgodnie z wymogami organizacji. Lider uczy i pokazuje jak osiągnąć cel, a w razie potrzeby sam zabiera się do pracy by udowodnić pracownikom efektywność wybranej metody. Styl ten sprawdza się tam, gdzie pracownicy są kompetentni i zmotywowani wewnętrznie
• styl integratywny (towarzyski), małe zainteresowanie produkcją, a duże ludźmi. Koncentracja na ludziach i ich potrzebach. Zwracanie uwagi na przyjazne stosunki międzyludzkie prowadzi do braku sytuacji konfliktowych. Ludzi spostrzega jako raczej niezbyt chętnych do pracy i wymagających „opieki” ze strony zwierzchnika. Nie wciąga podwładnych w procesy planowania działań i podejmowania decyzji. Sądzi, że jego zadaniem jest nie tyle wytyczanie kierunków, ile wspieranie ludzi, dbanie o dobrą atmosferę w środowisku pracy
• styl zintegrowany (idealny), kierownik przejawiający ten styl pracy uważa, że ludzie chcą i potrafią dobrze pracować. Angażuje ich więc stosownie do możliwości, dbając o zapewnienie im satysfakcji z wykonywanych zadań. Stara się wciągnąć każdego w proces planowania zadań, w których realizację będzie zaangażowany. Sam zajmuje pozycję „członka zespołu”, zachęcając wszystkich do wykazania maksimum swoich możliwości. Preferuje zespołowe ocenianie wykonania zadań i regularną kontrolę

Manager który nie potrafi dopasować sposobu pracy z ludźmi do potrzeb zespołu i zadań najczęściej będzie osiągał kiepskie wyniki w pracy, bądź też będzie miał trudności z prowadzeniem zespołu (demotywacja).
Marzeniem każdego pracownika, szczególnie tego, który na wybór szefa nie ma żadnego wpływu, jest , aby zarządzał on w sposób demokratyczny, ale przede wszystkim szanował każdego członka zespołu i dbał o dobrą atmosferę pracy. Doświadczenie pokazuje bowiem, że w nieprzyjaznej atmosferze osiąga się bardzo niskie rezultaty, ludzie są niezadowoleni i sfrustrowani , a pracę  zaczynają traktować  jak przykry obowiązek, a przecież każdy z nas chciałby powiedzieć o sobie to, co mawiał Edison ”Nie przepracowałem ani jednego dnia w swoim życiu. Wszystko co robiłem, to była przyjemność”.

Jaki wobec tego powinien być ten „szef idealny”?. Jakie cechy posiadać? Jak kierować ludźmi ,żeby większość osiągała sukcesy i miała satysfakcję z pracy?. Myślę, że odpowiedź na to jest bardzo prosta i zawarta w 3 cytatach :

• „Dobre zarządzanie polega na przedkładaniu tego, co ważne, nad to, co pilne”- Michael Ward
• „Celem wielu liderów jest sprawić, by ludzie mieli o nich jak najlepsze zdanie. Celem wielkiego lidera jest sprawić, by ludzie lepiej myśleli o sobie- Northcutt Carla
• • „Kiedy uzyskałem dyplom, sądziłem, że istnieją dwie rzeczy, dzięki którym można osiągnąć sukces w pracy: umiejętności techniczne i ciężka praca. Nigdy mi nawet przez myśl nie przeszło, że umiejętność postępowania z ludźmi może mieć jakieś znaczenie. (…) Nie trwało jednak długo, nim zrozumiałem, że sukces w biznesie zależy także od umiejętności pracy z ludźmi. Właściwie, całe życie polega na odpowiednim postępowaniu z ludźmi. (…) Jeśli nie potrafisz zrozumieć ludzi i pracować z nimi, nie jest możliwe, być osiągnął cokolwiek, a już z pewnością, byś został osobą wpływową”- Dornan Jim